อปทาน ๑

ให้ ทาน  พุทธดำรัสตอบ “ ในการให้ทานนั้นบุคคลไม่มีความหวังให้ทาน ไม่ได้ให้ทานด้วยคิดว่า เมื่อเราให้ทานนี้จิตจะผ่องใส จะเกิดความปลื้มใจและโสมนัส แต่ให้ทานเป็นเครื่องปรุงแต่งจิต เขาให้ทานเช่นนี้แล้ว เมื่อตายไปย่อม ทาน เป็นเรื่องของการให้ ไม่พ้นจากจิต เจตสิกที่เกิดขึ้นเป็นไปในกุศล การให้วัตถุสิ่งของเพื่อประโยชน์สุขแก่บุคคลอื่น เป็นอามิสทาน หรือ วัตถุทาน ถ้าตระหนี่ หรือ เห็นแก่ตัว การให้ทาน เกิดขึ้นไม่ได้เลย ในขณะนั้น จะ

1 ให้ทาน หรือ ทานมัย · 2 รักษาศีล หรือ สีลมัย · 3 เจริญภาวนา · 4 การอ่อนน้อมถ่อมตน หรือ อปจายนมัย · 5 การช่วยขวนขวายทำในกิจที่ชอบ หรือไวยาวัจจมัย · 6 การให้ผู้อื่นมาร่วม องค์ของการให้ หรือเรียกว่า ทานสมบัติ ที่จะทำให้ทานนั้นได้บุญมาก ผูไห้จะต้องทำให้ ครบด้วยองค์ทั้ง ๓ คือ ๔ ๑) วัตถบริสุทธิ์ ๔ ๒) เจตนาบริสุทธิ์ ๔๓) บุคคลบริสุทธิ์

ทานแบ่งตามวัตถุ คือ สิ่งของที่จะให้ มี ๒ ประเภทคือ ๓ ๑) อามิสทาน การให้อามิส คือ การให้วัตถุสิ่งของต่างๆ เป็นทาน ๓ ๒) ธรรมทาน การให้ธรรมะ คือ การให้ความรู้ อานิสงส์ของการบริจาคทาน พระพุทธเจ้าได้ตรัสถึงผลแห่งการให้ทานของสัปปุริสชนว่า เขาผู้นั้นย่อมเป็นผู้ที่มั่งคั่ง มีทรัพย์มาก มีอำนาจมาก เป็นที่รักนับถือของมนุษย์และเทวดาทั้งหลาย ทั้งยังทรงตรัสถึงสัปปุริสทาน 5